«از این دختر یاد بگیریم!»

دختری با پدرش می خواستند از یک پل چوبی رد شوند. پدر رو به دخترش گفت: دخترم دست من را بگیر تا از پل رد شویم.

دختر رو به پدر کرد و گفت: من دست تو را نمی گیرم تو دست مرا بگیر.

پدر گفت: چرا؟ چه فرقی می کند؟ مهم این است که دستم را بگیری و با هم رد شویم.

دخترک گفت: فرقش این است که اگر من دست تو را بگیرم ممکن است هر لحظه دست تو را رها کنم، اما تو اگر دست مرا بگیری هرگز آن را رها نخواهی کرد!!

این دقیقا مانند داستان رابطه ما با خداوند است؛

هر گاه ما دست او را بگیریم ممکن است با هر غفلت و ناآگاهی دستش را رها کنیم،  اما اگر از او بخواهیم دستمان را بگیرد، هرگز دستمان را رها نخواهد کرد!!!

و این یعنی «عشق»

با نمازی یا بی نمازی بچه ها

با نمازی یا بی نمازی بچه ها!!

داشتم می رفتم مسجد، به فاطمه (دختر 5 ساله ام) گفتم نماز نمی خونید؟ برید با معصومه (خواهر 2 ساله اش) سجاده هاتون رو بردارید و نماز بخونید. گفت: نماز نمی خونیم. پرسیدم: چرا؟ - جوابی که داد شنیدنیه بعلاوه که به مادرها اثبات می کنه که در تربیت بچه ها چقدر موثر هستند! - جواب داد: هر وقت مامان نماز بخونه ما هم نماز می خونیم و هر وقت هم نماز نخونه ما هم نماز نمی خونیم. می دونید که روانشناسا می گن بچه ها تا 6 سالگی بشدت از دیگران تقلید می کنند و با مسائل دینی اُنس می گیرند. اگه بچه ها از ما پدر و مادرها نماز نبینند هرگز با نماز اُنس نمی گیرند و به فلسفه و حکمت بیان پیامبر اسلام صلی الله علیه و اله رسیدم که به اصحاب فرمودند : گاهی نمازهای مستحبی خودتون رو توی خونتون بخونید تا بچه ها نماز خوندن شما رو ببینند.